Τεμπελιά Δεν έχω κέφι για δουλειά, πάλι με δέρνει τεμπελιά και κάθομαι στο στρώμα... βρίσκω το σώμα μου βαρύ και όλ' η γη δε με χωρεί κι ο ουρανός ακόμα. Κακά νομίζω τα καλά και βλέπω μια στα χαμηλά και μια κοιτώ απάνω... Σ' αυτόν τον κόσμο τον χαζό ας ημπορούσα να μη ζω, μα... δίχως ν' αποθάνω