Η αλληγορία, σε κάθε της μορφή, είναι ένας τρόπος έκφρασης του ανέκφραστου, εκείνου που δεν μπορεί να λεχτεί με λόγια. "Ο χυμικός γάμος" είναι μια αλληγορική έκφραση του μυστηρίου της αναγέννησης και της αληθινής σημασίας της επιστήμης της αλχημείας. Μια αλχημεία που δεν έχει να κάνει με την αναζήτηση της Φιλοσιφικής Λίθου για την παρασεκευή χρυσού, αλλά για τον εξευγενισμό της ανθρώπινης φύσης. Σύμβολα, άφθαρτα, αιώνια. Εικόνες που έχουν τη δύναμη να μεταβάλλουν την εσωτερική μας ύπαρξη, να διδάξουν και να προβληματίσουν. Αρχέτυπα που έχουν τη δύναμη να μετουσιώσουν απελευθερώνοντας το πραγματικό δυναμικό της ανθρώπινης ύπαρξης. Μυστήρια και αποκαλύψεις εναλλάσσονται στο ταξίδι του Κρίστιαν Ρόζεκρόιτς, κάποιο Πάσχα, σε ένα θαυματουργό κάστρο, όπου η θυσία και η οδύνη μεταμορφώνονται σε ανάσταση και χαρά. Ένα ταξίδι με οδηγό την ψυχή και την εσωτερική διαίσθηση, την ανάγκη για αναζήτηση και εμβάθυνση στα μυστήρια τις ζωής.[...] Η λέξη "χυμικός" επιλέχτηκε με αυτή τη γραφή σαν ακριβής μετάφραση της αγγλικής "chymical". Στα ελληνικά αντιπροσωπεύει την αλχημεία και αναφέρεται με αυτή τη γραφή από τον Πλούταρχο. Ο ακαδημαϊκός Μ. Στεφανίδης υποστήριξε πως η λέξη χυμεία προέρχεται από τη ρίζα "χύμα" και όχι από την αραβική ονομασία "χεμ". Κατά τους παλαιότερους χρόνους η λέξη χυμευτική υποδήλωνε την τέχνη των Ελλήνων, Αιγυπτίων καθώς και ων Βυζαντινών στην παρασκευή χρυσού, δηλαδή την αλχημεία.