To γεγονός ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες απασχολούν τόσους διαφορετικούς καλλιτέχνες, σε αντίστοιχα πολυάριθμα είδη έκφρασης, αποτελεί την μεγάλη επιπρόσθετη “επιτυχία” τους. Με τη σειρά του ο λάτρης της αρχαιότητας Jacques Martin, μας φέρνει στο σήμερα τη δική του ανασκόπηση της Αρχαίας Ολυμπίας, των Αγωνισμάτων και της ατμόσφαιρας που πιθανόν να επικρατούσε εκείνα τα πολύ μακρυνά χρόνια σε αυτή την περιοχή της Αρχαίας Ελλάδας. Με σχέδιο πάντοτε ρεαλιστικό και “αρχιτεκτονικό”, αναπαριστώνται οι Ολυμπιακοί Αγώνες,η Αρχαία Ολυμπία, το Ολυμπιακό χωριό κ.λ.π, και περιγράφονται επίσης διάφορα καθημερινά “θέματα” σχετικά με τους αγώνες, όπως ο όρκος, ο τρόπος άθλησης, οι “Ολυμπιακές ημέρες” καθώς και τα βασικά ολυμπιακά αγωνίσματα. Η αρμονία αποτελούσε βασικό στοιχείο της ελληνικής κοινωνίας. Από άκρη σε άκρη, σε όλη την Ελλάδα, οι ελεύθεροι άνθρωποι επεδίωκαν να καλλιεργήσουν την ψυχή και το σώμα τους ταυτόχρονα. Ποιητές, φιλόσοφοι, πολιτικοί, ιστορικοί τίμησαν αυτό το ιδανικό σε όλη τη δειάρκεια των Αρχαίων Χρόνων. Ο Πίνδαρος , ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης, ο Περικλής, ο Αλέξανδρος, ο Ξενοφών αν και τελείως διαφορετικοί, ασπάζονταν τις ίδιες απόψεις επί του θέματος. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούσαν ειρηνικό φόρο τιμής στην ψυχή και στο σώμα. Ποιός δεν θα κατανοούσε ότι οι θεοί έβλεπαν με γλυκύτητα τις κονταρομαχίες; Σύμφωνα με τους φιλοσόφους, ο νικητής των Ολυμπιακών αγώνων δεν ήταν πιά άνθρωπος, η φύση του πλησίαζε τους θεούς.