Η έκδοση του χειρόγραφου του Πόντιου Ιωάννη Αβρααμίδη και η ιστορική του ανάγνωση αποτελεί συμβολή στην ιστορία των Ποντίων. Αναδεικνύει τον τρόπο βίωσης και πρόσληψης από έναν Έλληνα του Πόντου τόσο της εκεί ζωής του όσο και του διωγμού του από την πατροπαράδοτη γη καθώς και της εγκατάστασής του ως πρόσφυγα πλέον στο ελληνικό κράτος. Πρόκειται για ένα αφηγηματικό κείμενο όπου τα στοιχεία του χρονικού διαπερνούν το αυτοβιογραφικό του χαρακτήρα. Οι αναγωγές στις οικογενειακές ρίζες, στις απαρχές της γενιάς του, στον χαμένο πατροπαράδοτο τόπο και στο ευρύτερο σύνολο της θρησκευτικής και εθνικής κοινότητας και στη συνέχεια στο εθνικό κράτος, με τις όποιες νοηματοδοτήσεις τους, συνιστούν το θεμέλιο λίθο πάνω στον οποίο στηρίζεται η συγκρότηση της ατομικής, συλλογικής, εθνικής, πολιτιστικής ταυτότητας του πόντιου πρόσφυγα ως προϋπόθεση για την εξασφάλιση μιας ομαλής ζωής στη νέα του πατρίδα, που θα γίνει η γενέτειρα των επόμενων μελών της γενιάς του. [...] (από τον πρόλογο της Έφης Αργυρού)