Τα ΠΕΚ αποτελούν εδώ και δεκαπέντε χρόνια έναν από τους κύριους επιμορφωτικούς φορείς των εκπαιδευτικών των δύο σχολικών βαθμίδων. Στο παρόν δημοσίευμα επιχειρείται να διερευνηθεί θεωρητικά και εμπειρικά η αποτελεσματικότητα του θεσμού αυτού στον επιμορφωτικό χώρο. Στο πρώτο μέρος, το θεωρητικό, γίνεται μια σύντομη αναφορά στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και στα επιμορφωτικά προγράμματα που πραγματοποιήθηκαν και εξακολουθούν να υλοποιούνται στα ΠΕΚ και παρουσιάζεται το επιμορφωτικό έργο που έγινε σε δύο ΠΕΚ της Βόρειας Ελλάδας. Στο δεύτερο μέρος διερευνούνται απόψεις και στάσεις επιμορφούμενων εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σχετικά με την οργάνωση, το περιεχόμενο, την υλοποίηση και την αποτελεσματικότητα των επιμορφωτικών προγραμμάτων που πραγματοποιήθηκαν στα ΠΕΚ. Τα στοιχεία και τα πορίσματα που προκύπτουν από την εργασία αυτή θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμα στους ιθύνοντες της εκπαιδευτικής πολιτικής, αλλά και γενικότερα σε όσους εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία.