Η συνήθης καταγραφή πληροφοριών και δεδομένων για τη σκιαγράφηση της "λογικής" ενός πολέμου δεν είναι το αντικείμενο αυτού του βιβλίου. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει παράθεση, συνδυασμό και ανάλυση ντοκουμέντων και στοιχείων, όπως αυτά διαμορφώνονται σε επίπεδο ηγεσίας, σε επίπεδο λήψης αποφάσεων. Το βιβλίο αυτό αντίθετα ασχολείται με τον στρατιώτη στο πεδίο της μάχης, τον επαγγελματία του πολέμου, όπως αυτός "σχηματίζεται" από τη στιγμή της στρατολόγησης και συστηματικής εκμάθησης και εθισμού του να σκοτώνει χωρίς οίκτο ως την ώρα της φρικαλέας άντλησης ηδονής από τον πόνο και την κατακρεούργηση του άλλου, του εχθρού που αντιμετωπίζεται ως υπάνθρωπος, ανθρώπινο σκουπίδι, ένα τίποτα. Ακριβώς γι' αυτό και το βιβλίο αυτό είναι με όλη τη σημασία της λέξης συγκλονιστικό. Δείχνει πώς από το ξεκίνημα στον πόλεμο στο Βιετνάμ φτάσαμε στην κορύφωση στο πόλεμο του Ιράκ όπου επήλθε μία πλήρης ανθρωποποίηση του μέσου αμερικανού στρατιώτη - ιδιαίτερα του πεζοναύτη - που λειτουργεί ως εργαλείο θανάτου, χωρίς -σε τελευταία ανάλυση- ιδεολογικά προσχήματα και, βεβαίως, χωρίς αναστολές. Δεδομένο, που σαφέστατα θυμίζει τον "πόλεμο ανατολικής υφής" (Krieg ostlicher Pragung), που εφάρμοσαν οι χιτλερικοί στη Σοβιετική Ένωση στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που υποτίθεται ότι είχε τελεσίδικα καταδικάσει η "δημοκρατική" ανθρωπότητα στη δίκη της Νυρεμβέργης. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)