Αντικείμενο αυτής της μονογραφίας είναι η ερμηνεία του άρθρου 367 ΠΚ. Ο συγγραφέας αναλύει λεπτομερώς τους όρους εφαρμογής του και τις προϋποθέσεις της άρσης του αδίκου από δικαιολογημένο ενδιαφέρον. Στο πλαίσιο αυτό εξετάζονται ποικίλα δογματικά προβλήματα που αφορούν τα εγκλήματα κατά της τιμής, αλλά και τη σύγκρουση συμφερόντων ως ερμηνευτικό εργαλείο για την άρση του αρχικού αδίκου. Όμως το ενδιαφέρον της παραπάνω μονογραφίας δεν εξαντλείται στον δογματικό προβληματισμό που καλλιεργεί. Χρησιμοποιώντας ως κύριο παράδειγμα τις προσβολές της τιμής από τα ΜΜΕ, ο συγγραφέας θίγει από τη σκοπιά του Ποινικού Δικαίου ένα εξαιρετικά επίκαιρο ζήτημα: σε ποιο βαθμό είναι ανεκτή η προσβολή της ανθρώπινης προσωπικότητας χάριν της ελευθερίας της έκφρασης και της πληροφόρησης των πολιτών; Στο βαθμό που η τιμή αποτελεί έκφανση της προσωπικότητας του ανθρώπου (και ταυτόχρονα έννομο αγαθό που προστατεύεται από τον ποινικό νομοθέτη), το άρθρο 367 ΠΚ δεν αποτελεί παρά εργαλείο για τη ρύθμιση της συχνά αναπόφευκτης σύγκρουσης ανάμεσα στο δικαίωμα της προσωπικότητας και στην ελευθερία της έκφρασης, στο πεδίο του Ποινικού Δικαίου.