Στην παρούσα πραγματεία παρουσιάζεται το ζήτημα της Φύσης σε συσχετισμό με την έννοια της σιωπής. Η έννοια της φύσης στο φιλοσοφικό σύστημα του Πλωτίνου κατέχει ξεχωριστή θέση. Η φύση στη φιλοσοφία του αρχηγού του Νεοπλατωνισμού δεν αποτελεί νεκρό σώμα, αλλά έχει ζωή και κίνηση. Υπάρχει μια αέναη δημιουργικότητα στη φύση, η οποία ωθεί προς δημιουργικότητα κάθε ον που ενυπάρχει σ' αυτήν. Η δημιουργικότητα της φύσης επισυμβαίνει μ' ένα τρόπο αθόρυβο και σιωπηλό. Όπως αναπτύσσεται στην παρούσα πραγματεία, η φύση έχει έναν άφωνο τρόπο δημιουργίας. Το ανθρώπινο ον μπορεί να θεαθεί την ωραιότητα που ενυπάρχει μέσα στη φύση ενώ ευρίσκεται σε σιωπή. Η ανθρώπινη ολότητα στέκεται στατική και ακίνητη μπροστά στο μεγαλείο της φύσης. Η σιωπή της φύσης αγγέλει την παρουσία του ενός.