Κατά τα τελευταία χρόνια ως Εκκλησία αλλά και ως Έθνος δεχόμαστε μίαν πραγματικήν απειλήν από μέρους φονταμενταλιστικών αιρέσεων, παραθρησκευτικών ομάδων, ρευμάτων, τάσεων, εξωχριστιανικής και εξωευρωπαϊκής προελεύσεως, η οποία δημιουργεί μια δύσκολη κατάσταση, η αντιμετώπιση της οποίας αποκτά προτεραιότητα. Οι πιο πάνω ομάδες δεν παρουσιάζονται σήμερα στο προσκήνιο ως αιρέσεις, δηλ. ομάδες που κηρύττουν κάτι διαφορετικό από την Εκκλησία μας ή και αντίθετο με τις ηθικές αξίες του πολιτισμού μας. Συνήθως κρύπτονται κάτω από ένα κοινωνικό, εκπαιδευτικό ή επιστημονικό προσωπείο και αποβλέπουν στη διάβρωση όλων των τομέων της ζωής, μηδέ εξαιρουμένων και αυτών της πολιτικής και οικονομικής. Πρόκειται για ένα σοβαρότατο πρόβλημα, το οποίον απασχόλησε ήδη και απασχολεί το Συμβούλιον της Ευρώπης και το Ευρωκοινοβούλιο, αλλά και πάρα πολλά Κοινοβούλια και Κυβερνήσεις Ευρωπαϊκών Κρατών. Είναι δε γνωστό ότι το Ευρωκοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρώπης, με ειδικά Ψηφίσματα και Οδηγίες, καλούν τα κράτη-μέλη της Κοινότητας σε συνεργασία, για την από κοινού αντιμετώπιση του προβλήματος...