"Η Φόνισσα" είναι ένα από τα ωραιότερα μυθιστορήματα του μεγάλου λογοτέχνη μας, του "Άγιου των γραμμάτων μας", όπως εύστοχα επονομάστηκε. Γράφτηκε στο διάστημα 1902-4 στη Σκιάθο, όπου είχε αποσυρθεί ο Παπαδιαμάντης. Περιγράφει με μεγάλη πειστικότητα και σπάνια ψυχογραφική ικανότητα την σχιζοφρενική δραστηριότητα μιας γριάς, της Φραγκογιαννούς, που της μπαίνει στο μυαλό η έμμονη ιδέα ότι τα κορίτσια είναι βάσανο για τις φτωχές οικογένειες των χωρικών. Έτσι αρχίζει να πνίγει τα μικρά κοριτσάκια του χωριού αρχίζοντας από το εγγονάκι της με την πεποίθηση ότι και τα ίδια τα παιδιά τα γλιτώνει από τα βάσανα που τα περιμένουν στη ζωή, αλλά και τις φτωχές οικογένειές τους απαλλάσσει από το μεγάλωμά τους και ιδίως από τον προικισμό τους. Η τιμωρία, όμως, των εγκλημάτων της δεν αργεί... Σύντομα αρχίζει ένα ανελέητο κυνήγι, σε βουνά και σε λαγκάδια, από τους χωροφύλακες.