"Η Κοσμολογία της Ποίησης" είναι μια θεωρία και ταυτόχρονα μια ασκητική συνδυασμένη με ιστορία, που έχει σκοπό να εξετάσει, να παρουσιάσει και να εξηγήσει τον "κόσμο" και τον "διάκοσμο" του ποιητικού φαινομένου, ερμηνεύοντάς το ως εκδήλωση, ως δύναμη και ως συνιστώσα του ανθρώπινου πολιτισμού. Ως "κόσμος" στην μελέτη αυτή νοείται όχι μόνο το σύνολο των αντικειμενικών στοιχείων που συγκροτούν τα φυσιολογικά και ιστολογικά μέρη του ποιητικού λόγου, αλλά και οι πληθυσμοί που ενοίκησαν ή ενοικούν στις παρυφές των αδύτων του αποτελώντας το έμψυχο υλικό του, ενώ ως "διάκοσμος" νοείται το σύνολο των αισθητικών συστατικών που το εξωραΐζουν προάγοντάς τον σε τέχνη ικανή να προσηλυτίζει μεγάλες μάζες πιστών. Η μελέτη αυτή αποτελεί προοίμιο εκτεταμένων Ανθολογιών που προσφέρουν πανοραμική εικόνα της Ποίησης, καλύπτοντας από κάθε χώρα ένα αντίστοιχα αντιπροσωπευτικό σύνολο ποιητών.