Τα τραγικά χρόνια του Εμφυλίου, μιας ηρωικής εποχής, σκληρής και απάνθρωπης συνάμα, αντικριστά με το θάνατο, όπως τα βίωσε μια τρυφερή, νεαρή κοπέλα που μόλις είχε κάνει τα πρώτα της βήματα, με το όραμα της κατάκτησης ενός καινούργιου, πιο δίκαιου κόσμου, που ποθούσε να γευθεί με το σύντροφο της ζωής της, Ηλία. Μια στάση ζωής, μια ζωντανή μαρτυρία αγωνιστικής θέλησης, σταθερής αντίστασης στο μίσος και στην απανθρωπιά των κρατούντων, στους τόπους εξορίας των γυναικών στο τρίπτυχο μαρτυρίου: Χίος - Τρίκερι - Μακρόνησος, στα διαβόητα "Στρατόπεδα Πειθαρχημένης Διαβίωσης Γυναικών". "Θα είναι μια ικανοποίηση, αν, μ' αυτή μου την προσπάθεια καταφέρω να δώσω μια εικόνα των στρατοπέδων, μέσα από τη μακρινή μνήμη μιας εικοσάχρονης νέας, με άπειρη απειρία, που είχε την "τύχη", να κλείσει σχεδόν τέσσερα χρόνια απ' τα καλύτερα της ζωής της, μέσα σ' αυτά και να σημαδευτεί για όλη της τη ζωή".