Η ιστορική μορφή του Ρήγα Βελεστινλή (Βελεστίνο 1757-Βελεγράδι 1798) πλαισιωμένη με τον επαναστατικό του παιάνα Θούριος "Ως πότε παλικάρια", την προσπάθειά του με το επαναστατικό του σχέδιο για την επανάσταση των σκλαβωμένων και την αποτίναξη της απολυταρχικής τυραννίας του Σουλτάνου, τη μετά από προδοσία σύλληψή του στην Τεργέστη και μετά από έξι μήνες βασανιστήρια τον τραγικό του θάνατο μαζί με τους άλλους επτά Συντρόφους του στον πύργο Νεμπόιζα του Βελιγραδίου, αποτέλεσε σε ορισμένους συγγραφείς θέμα για συγγραφή ενός θεατρικού έργου. Στον παιδευτικό ρόλο του θεάτρου ο επαναστάτης και διαφωτιστής Ρήγας Βελεστινλής έδινε μεγάλη σημασία. Γι' αυτό εξ άλλου κατά την ακμή της επαναστατικής του δράσης και την προετοιμασία της καθόδου του στην Ελλάδα, το 1797, έθεσε στη "Χάρτα της Ελλάδος", φύλλο 7, την παράσταση ενός αρχαίου θεάτρου και μετέφρασε δύο θεατρικά έργα. Το ένα ήταν "Τα Ολύμπια" του Μεταστάσιο, στο οποίο μας δίνει μία σημαντική πληροφορία ότι τα Ολυμπιακά αγωνίσματα διατηρούνταν στη Θεσσαλία και σε όλη την Ελλάδα, πληροφορία που δείχνει τη διαχρονικότητα του Ελληνισμού. Το δεύτερο έργο του ήταν του Γάλλου συγγραφέα Μαρμοντέλ, "Η βοσκοπούλα των Άλπεων", στο οποίο προτάσσει τη με νόημα ρήση του συγγραφέα "Ο ιερός της πατρίδος έρως εμφωλεύει εις την καρδίαν και η καρδία δεν γηράσκει ποτέ". [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)