Αναρωτιέμαι όμως γιατί αφού ο Θεός "τα πάντα εν σοφία εποίησε", σύμφωνα με τις Γραφές, επομένως πρωτίστως εμάς, θα πρέπει να πολεμούμε αυτό που μας δόθηκε, δηλαδή τις φυσιολογικές μας αντιδράσεις στα ερεθίσματα, και να τις υπονομεύουμε ως λανθασμένες, και να ζητούμε από κάτι τόσο άγνωστο, όπως το πνεύμα μας, να επικυριαρχεί της φύσης μας, που αποτελεί ό,τι πιο σαφές και χειροπιαστό προς χρήση και υπηρεσία της πολύτιμης ζωής μας; Κι αν όλο το ζήτημα περί της ανθρώπινης εξελικτικής διαδικασίας ήταν, είναι και θα είναι περί του πώς εμείς οι άνθρωποι θα αντιμετωπίσουμε το κακό, τότε γιατί δε γεννιόμαστε με ένα μηχανισμό πιο ισχυροποιημένο από την ίδια μας τη φύση ως προς αυτό;