Η νεοελληνική γλώσσα είναι μια σύγχρονη μορφή της μίας, ενιαίας και αδιαίρετης ελληνικής γλώσσας, που ομιλείται από την προϊστορική εποχή μέχρι σήμερα. Πέρασε βέβαια από διάφορα στάδια εξέλιξης και επέδειξε μεγάλη αντοχή. Στη νεοελληνική επιβιώνουν και χρησιμοποιούνται αυτούσιες πάρα πολλές λέξεις και φράσεις από την αρχαία ελληνική, πράγμα που αποδεικνύει τη διαχρονικότητα της γλώσσας μας. Είναι επομένως απαραίτητο να γνωρίσουμε τις παλαιότερες μορφές της για δύο βασικούς λόγους: αφενός για να μπορέσουμε να κατακτήσουμε τη γλώσσα που μιλάμε και αφετέρου για να γνωρίσουμε την παραγωγή έργων ποίησης ή έντεχνης πεζογραφίας ανθρώπων που δημιούργησαν και άφησαν πολιτισμό. Η ιστορία και η γλώσσα μας είναι η περιουσία μας. Επιβάλλεται λοιπόν να τη γνωρίζουμε σήμερα όσο ποτέ άλλοτε για να αντισταθούμε στη λαίλαπα του γλωσσικού ηγεμονισμού. [...] (από το προλογικό σημείωμα των συγγραφέων)