Πώς μπορεί ένας μαθητής λυκείου να είναι ο εαυτός του στο πλαίσιο της ομάδας; Να δηλώνει τις πολιτισμικές προτιμήσεις του χωρίς να κινδυνεύει να γελοιοποιηθεί; Να ανοίγεται στους άλλους χωρίς να δείχνεται αδύναμος; Σ' αυτά και σε πολλά άλλα ερωτήματα απαντά η εκτεταμένη έρευνα που έκανε η Dominique Pasquier με ερωτηματολόγια και συνεντεύξεις σε τρία λύκεια της περιοχής του Παρισιού. Άκουσε τους λυκειόπαιδες να μιλάνε για το πώς περνάνε τον ελεύθερο χρόνο τους και για τα πράγματα που τους παθιάζουν: μουσικές, βιντεοπαιχνίδια, τηλεοπτικές εκπομπές... Παρακολούθησε τις καθημερινές επικοινωνίες τους μέσω κινητών τηλεφώνων και τσατ στο διαδίκτυο, και προσπάθησε να καταλάβει γιατί αυτές οι επικοινωνίες εξ αποστάσεως παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο στη ζωή τους. Μέσα από τις μαρτυρίες των εφήβων, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά αυτού του βιβλίου, ανακαλύπτουμε έναν νεανικό κόσμο γεμάτο εντάσεις και αντιφάσεις. Οι λυκειόπαιδες προσπαθούν, με διάφορες στρατηγικές, να παραμερίσουν τα εμπόδια στην αυθεντική έκφραση του εγώ τους, κάτι που δεν το καταφέρνουν όλοι με την ίδια επιτυχία. Η έρευνα δεν ανατρέπει μόνο ορισμένα από τα στερεότυπα για τη σχέση των νέων με τις σύγχρονες πρακτικές επικοινωνίας, αλλά δείχνει πώς αυτές οι πρακτικές έχουν αλλάξει τις σχέσεις τους μέσα στο οικογενειακό και το σχολικό περιβάλλον και κυρίως πόσο δύσκολο είναι για έναν έφηβο να δηλώσει την ταυτότητα της ατομικότητας του.