[...] Η παρουσίαση στον παρόντα τόμο των θεμάτων που αφορούν τόσο στην ένταξη του κτιρίου στο φυσικό και στο δομημένο περιβάλλον όσο και στη συμπεριφορά του κτιρίου απέναντι είτε σε φαινόμενα της φύσης (όπως ο αέρας, η θερμότητα, ο ήλιος η βροχή, η υγρασία, κ.λπ.) είτε σε φαινόμενα που αποτελούν αποτελέσματα ανθρώπινων δραστηριοτήτων (όπως ο θόρυβος και η ακουστική, η φωτιά, η ενέργεια κ.λπ.) δεν σημαίνει μεμονωμένη, θεωρητική και αποσπασματική αντιμετώπιση των παραπάνω θεμάτων, αλλά σημαίνει ότι αντιμετωπίζονται ως μέρος μιας ενοποιημένης διδασκαλίας και μιας ολοκληρωμένης διαδικασίας εφαρμογής που θεωρεί την οικοδομική ως μέρος ενός συνολικότερου σχεδιασμού με παραμέτρους περιβαλλοντικής διάστασης. Καθώς, όπως ήδη αναφέρθηκε, είναι δεδομένο ότι τα θέματα αυτά στο σύνολο των περιπτώσεων καθορίζουν τις σχεδιαστικές επιλογές που αφορούν στη μορφή και στην οργάνωση των χώρων εσωτερικά και εξωτερικά των κτιρίων, καθώς και τη μορφή αλλά και τους όγκους των ίδιων των κατασκευών. Κατά συνέπεια μια σχεδιαστική προσέγγιση που καταλήγει στην υιοθέτηση των όρων, των επιδράσεων και των αρνητικών αποτελεσμάτων της επιβολής των φυσικών φαινομένων και κατά συνέπεια στην ωφέλεια που επέρχεται λόγω πρόληψης των βλαβερών επιπτώσεων τους στο κέλυφος του κτιρίου (και όχι στην προσπάθεια αγνόησης και καταπολέμησης των επιπτώσεων αυτών) είναι φανερό ότι μόνο πλεονεκτήματα μπορεί να αποδώσει. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)