Κι όμως! Είναι όπως σας το λέω. Μέχρι τα σαράντα μου χρόνια, δεν είχα τηγανίσει ούτε αυγό. (Τώρα είμαι πενηντατρία). Μέχρι τότε, μαγείρευε η μαμά. Και μου τα έφερνε όλα έτοιμα στο πιάτο. Εγώ ούτε που ήξερα πως ανάβει το μάτι. Ώσπου η μαμά, κάποια στιγμή δεν μπορούσε πια να προσφέρει. Εγώ πάλι δεν μπορούσα το "έτοιμο φαγητό". Έτσι άρχισα να μαγειρεύω. Έλα όμως που μου άρεσε. Το έκανα πολύ κέφι τελικά. Και το καλύτερο ήταν ότι τα κατάφερνα μια χαρά κιόλας. Αν νομίζετε ότι είναι δύσκολο πράγμα η κουζίνα, μην ανησυχείτε. Το μόνο που χρειάζεται είναι... κέφι. Και να ακολουθείτε πιστά τις οδηγίες των συνταγών μου. Θα δείτε ότι θα δημιουργήσετε μικρά θαύματα. Με κέφι στην κουζίνα λοιπόν! Χάρης Γεωργιάδης