Η "Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ" είναι ένα παραμύθι για ένα κορίτσι που έπληττε. Ένα παραμύθι βλάσφημο και προκλητικό για ένα κορίτσι που αναζητώντας την ευτυχία γίνεται θύμα ενός ισχυρού πάθους που την μετατρέπει σε θύτη και ξανά σε θύμα, μέχρις ότου την οδηγεί στην ταπείνωση και τον αφανισμό, ένα παραμύθι για την πορεία μιας γυναίκας από το πάθος στην εμμονή και από εκεί στο έγκλημα και την τιμωρία. Ζώντας σε μια νωθρή πόλη, βυθισμένη στην παραίτηση και τη συμβατικότητα, σε μια κοινωνία που την παρακολουθεί, την κρίνει και την καταπιέζει, η Κατερίνα Ισμαΐλοβα αποφασίζει να μη χάσει τη ζωή που της προσφέρει ο έρωτας. Ένα κορίτσι είκοσι τεσσάρων ετών γίνεται γυναίκα, επενδύει τα πάντα στον εραστή της, που τη βγάζει από την ανία μιας πληκτικής καθημερινότητας, παίρνει στα χέρια τη ζωή της κι αναλαμβάνει να βγάλει από τη μέση όποιον την τη στερεί. Η καταπιεστική σκιά της αιώνιας τιμωρίας δε φαίνεται να τη σκιάζει: ο πεθερός κι ο άντρας της πεθαίνουν με την επιθυμία της εξομολόγησης που τους στερεί, το νέο αγόρι διαβάζει τους βίους των αγίων κι η Κατερίνα προετοιμάζει τον πνιγμό του. Στον μεσημεριανό της ύπνο μόνο, πρόσκαιρα βγαίνουν οι ενοχές σαν εφιάλτες, που γρήγορα όμως πνίγονται στα φιλιά του αγαπημένου της. [...] Προτιμά να κάνει έρωτα κι ο έρωτάς της, που την τυφλώνει και την οδηγεί στην καταστροφή, ξορκίζει κι εξαγνίζει τις πράξεις της. Η Κατερίνα σκοτώνει παραμένοντας αγνή κι αυτοκτονεί ψελλίζοντας προσευχές. [...] (από το κείμενο της σκηνοθέτιδας, Μάρθας Φριντζήλα: "Μια ανάγνωση")