Οι παρεκκλίνουσες συμπεριφορές των ανθρώπων δεν είναι συνήθως επιδοκιμαστέες· το ίδιο απαράδεκτες θεωρούνται και οι παρεκκλίσεις από τους καθιερωμένους τρόπους αντιμετώπισής τους. Το Ανοικτό Ψυχοθεραπευτικό Κέντρο απετέλεσε, και αποτελεί ως ένα βαθμό, μια παρέκκλιση, ίσως επειδή πίστευε και πιστεύει, ότι οι παρεκκλίσεις είναι αναπόσπαστα και πολύ χρήσιμα, χαρακτηριστικά της φύσης. Η παρέκκλιση, πάντως, αυτή, του Α.Ψ.Κ., δεν ήταν αποτέλεσμα περίσκεψης αλλ' ... απερίσκεπτου αντιδράσεως· γι' αυτό, από φίλους αλλά και από μας τους ίδιους, το εγχείρημα αναγνωρίζεται ως "παλαβό". Ωστόσο, αυτή η "αντιδραστικότητα" της απαρχής, η παλαβομάρα ή παρέκκλιση κρατάει 27 χρόνια. Οι συντελεστές του όποιου έργου επετελέσθη, κατ' αυτά τα 27 χρόνια, δεν θεωρούν πως έχουν υποχρέωση να δώσουν κάποια αναφορά, ή λόγο, προς οποιαδήποτε "επίσημη" ή συντεχνιακή κατεύθυνση, πέραν των στηριξάντων με την εμπιστοσύνη εγχείρημα. Βεβαίως, υπάρχει η διάθεση έκφρασης του "τα καταφέραμε", όπως και το καμάρι, ότι αυτή η ευδοκίμηση κατορθώθηκε άνευ αρωγής εξωτερικής, παρά μόνον χάρη στο ενδόμυχο κίνητρο των συντελεστών και όχι εξ αιτίας κάποιου δελέατος οικονομικού ή άλλου. Αν ενδοψύχως υπήρχε κάποιο "δέλεαρ", αυτό ήταν ίσως η αόριστη προσδοκία ενός κάποιου "δύσκολου εύγε" μίας μικρής Αγοράς πεισματωμένων "σοφιστών". Όλοι οι απολογισμοί με τις αναγκαίες ιστορικές αναδρομές, ιδιαιτέρως όταν γίνονται από τους ιδρυτές και πρωτοστάτες, μοιραία έχουν ένα αυτοεγκωμιαστικό περιχόμενο. Πολύ περισότερο δε όταν αυτές οι αναδρομές εκτείνονται, και σ' ένα ικανό βάθος χρόνου, όπως είναι μια 27ετία...