Με κύριο πρόσωπο την Ισαβέλλα ή Ιζαμπώ των Βιλλαρδουίνων, πρόσωπο ιστορικό, κεντρικό γεγονός την κατάληψη του φραγκικού κάστρου της Καλαμάτας το 1293, από Έλληνες και Σλάβους χωρικούς, και ιστορικό πλαίσιο την πολυτάραχη εποχή της Φραγκοκρατίας, ο Άγγελος Τερζάκης συνθέτει ένα χρονικό ηρωισμού και αγάπης, τον καιρό των τροβαδούρων, των σταυροφόρων, των κουρσάρων και των ιπποτών, τον 13ο αιώνα, στο πρώτο ξύπνημα της ψυχής του νέου ελληνισμού. "Η πριγκιπέσα Ιζαμπώ" (δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα "Καθημερινή" το 1937-1938· αναθεωρήθηκε και εκδόθηκε σε βιβλίο το 1945), είναι το πλέον κλασικό κείμενο του Άγγελου Τερζάκη και θεωρείται κορυφαίο νεοελληνικό ιστορικό μυθιστόρημα. Έχει μεταφραστεί στα γαλλικά, τα γερμανικά, τα ουγγρικά, τα ρουμανικά, τα βουλγαρικά, τα ρωσικά και τα σουηδικά.