Το βιβλίο "Η Ευρώπη και οι λαοί χωρίς ιστορία" αποτελεί θεωρητική τομή στη μαρξιστικής έμπνευσης ιστορική ανθρωπολογία. Μελετώντας την ευρωπαϊκή εξάπλωση από το 1400 ο Eric Wolf καταδεικνύει ότι οι λαοί τους οποίους κατέκτησαν οι Ευρωπαίοι είχαν ήδη τις δικές τους ιστορίες και τα δικά τους δίκτυα επικοινωνίας και ανταλλαγών. Η εμφάνιση της αποικιοκρατίας συνέδεσε τις ιστορίες αυτές με την ιστορία της Ευρώπης, αλλάζοντας ριζικά τις κοινωνικές, τις οικονομικές και τις πολιτικές δομές ολόκληρου του κόσμου. Αξιοποιώντας κύριες μαρξιστικές έννοιες και εξετάζοντας τρεις βασικούς τρόπους παραγωγής (συγγενειακό, εισφορικό και καπιταλιστικό), ο συγγραφέας αναλύει τους τρόπους που λαοί διαφορετικής προέλευσης και κοινωνικής οργάνωσης αναγκάστηκαν να συμμετάσχουν στην κατασκευή ενός υποτιθέμενου "κοινού κόσμου", οι ανισότητες του οποίου, παρότι αλλάζουν μορφές, εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι σήμερα. Τελικά ο Wolf υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουν πολιτισμοί και λαοί "πρωτόγονοι", "περιφερειακοί" και γι' αυτό "χωρίς ιστορία". Αντίθετα, όλοι, συμπεριλαμβανομένων των Ευρωπαίων, υπέστησαν σημαντικές μεταβολές από την ευρωπαϊκή εξάπλωση και όλων οι ιστορίες είναι διαλεκτικά διαπλεγμένες.