Το βιβλίο αυτό, διαφυλάσσοντας αλλά και υπερβαίνοντας το χαρακτήρα ενός εγχειριδίου, επιχειρεί να εισάγει με συνοπτικό τρόπο τους φοιτητές και τους εκπαιδευτικούς στην προβληματική και στην εμπειρία της διδασκαλίας της ιστορίας μέσα στην υποχρεωτική εκπαίδευση. Διαπραγματεύεται όψεις των κρίσιμων ζητημάτων που έχουν εγερθεί σχετικά με την ιστορία και τη διδακτική της, όπως η ιστορική γνώση, το ιστορικό γεγονός, η αντικειμενικότητα στην ιστορία, η έννοια του χρόνου στο παιδί, το ιστορικό ερώτημα, η ιστορική αφήγηση, η "ενσυναίσθηση", η χρήση των ιστορικών πηγών στη σχολική τάξη, τα εγχειρίδια της ιστορίας, οι εναλλακτικοί τρόποι διδασκαλίας της ιστορίας κ.ά. Μέσα από την κριτική αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων επιχειρεί κυρίως τη συνειδητοποίηση των όρων αλλά και των ορίων αυτής της ιστορικής και διδακτικής προβληματικής, την οποία εγγράφει ουσιαστικά στην περιφέρεια μιας κυρίαρχης σήμερα "καταναλωτικής ιστορίας". Η ιστορία και η διδακτική της κατανοούνται λοιπόν ως λήμματα μιας υδροκεφαλικής καταναλωτικότητας, η οποία κάτω από τη σημαία ενός εμπορευματικού, παιγνιώδους διδακτισμού αποκρύπτει τη σύγχρονη αλλά και διαιώνια αγωνία για μια επίγνωση της ιστορικότητας.