Ο Σούμπερτ ήταν παιδί της Βιέννης, μιας από τις πιο πλουσιοπάροχα μουσικές πολιτείες: της Βιέννης που λάτρεψε τον Μπετόβεν, αγάπησε παράφορα τον Ροσσίνι, συγκλονίστηκε από τον Παγκανίνι. Ο Σούμπερτ με τη βοήθεια και τη συμπαράσταση φίλων που ήταν και αυτοί αφοσιωμένοι στις καλές τέχνες, έγινε γνωστός για τα τραγούδια και τους χορούς του, ενώ φιλοδοξούσε πάντα να γνωρίσει την επιτυχία με μεγαλύτερης πνοής όπερες και συμφωνίες. Ο Κρίστοφερ Γκιμπς εξετάζει τι και πώς συνέθετε ο Σούμπερτ, ρίχνοντας καινούργιο φως στην παρεξηγημένη φυσιογνωμία του συνθέτη, ιδιαίτερα στην εξέλιξη της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας, στη σχέση του με τον Μπετόβεν, στο μεγάλωμα της φήμης και την επιβολή της δημόσιας εικόνας του, και στις σκοτεινές πτυχές του πάθους του για το ποτό, της κατάθλιψης και της διφορούμενης σεξουαλικότητας. Αυτή η ενδελεχής μα και φιλάνθρωπη βιογράφηση αμφισβητεί τα συνήθη αισθηματολογικά κλισέ αλλά και τις πρόσφατες αναθεωρητικές απόψεις γι' αυτή την άπιαστη μεγαλοφυΐα.