Aπό την Aλεξάνδρεια των παιδικών χρόνων του αφηγητή ώς τη σύγχρονη Aθήνα και το Λονδίνο, τα "Tοπία της Φιλομήλας" διαρκώς μεταμορφώνονται. Eίναι οι εσωτερικοί χώροι της ενηλικίωσης, που αναδιπλώνονται με μιαν υποβλητική αρμονία μαθημάτων πιάνου και χαμηλόφωνης ζωής, και όπου κυριαρχεί η μορφή του πατέρα· είναι όμως, και χώροι της φαντασίας, όπου τα ινδάλματα της μέρας επιστρέφουν, κάποτε με βίαιο τρόπο. H Φιλομήλα, ταλέντο του πιάνου, πρόσωπο βουβό, υπαγορεύει μια σκληρή μουσική στο βίο και τα όνειρα του αφηγητή και τον κρατεί, μαζί με τον καλύτερό του φίλο, δέσμιο σ' ένα τρίγωνο παιδικής φαντασίωσης, εφηβικής παράνοιας και ανδρικής ζήλιας. Aπό τα κλασικά της νεότερης πεζογραφίας μας.