Μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου, προβάλλει ξεκάθαρα η περιπετειώδης διαδρομή μιας υπόθεσης που χαρακτηρίστηκε σαν η ελληνική εκδοχή της Υπόθεσης Ντρέυφους και σύρθηκε σε μια μακροχρόνια ταλαιπωρία 60 χρόνων, συνοδευόμενη από μια εξαρχής άδικη, σκληρή και πρόδηλα εσφαλμένη δικαστική κρίση. Ωστόσο, η όποια δικανική κρίση, απαρχής μέχρι σήμερα, εάν δεν είχε υποταχθεί στη βούληση του ξένου και ντόπιου κατεστημένου και είχε χρησιμοποιήσει στη μεταχείριση της Υπόθεσης Πολκ-Στακτόπουλου κριτήρια νομιμότητας (όπως ταιριάζει στη λειτουργία της δικαιοσύνης) και όχι κριτήρια σκοπιμότητας (όπως συμβαίνει στην Εκτελεστική Εξουσία), τότε ασφαλώς η Δικαιοσύνη της χώρας μας θα είχε διώξει από πάνω της το στίγμα που κάποιοι σκοτεινοί μηχανισμοί και κάποιοι ανάξιοι αξιωματούχοι την άφησαν να κουβαλάει επί τόσα χρόνια... Και, όσο η αδικία εις βάρος του τραγικού θύματος, του δημοσιογράφου Γρηγ. Στακτόπουλου, θα παραμένει σαν ανοικτός λογαριασμός της Δικαιοσύνης και σαν εκκρεμότητα προς την ανθρώπινη Ιστορία, τόσο τα πορτραίτα του Τερτσέτη και του Πολυζωίδη θα παραμένουν ασάλευτα και σκυθρωπά για να κοσμούν τους τοίχους της μεγάλης αίθουσας του Αρείου Πάγου και να θυμίζουν στους επερχόμενους το χρέος προς την αλήθεια και τη Δικαιοσύνη...