Ανδρέας Λασκαράτος (1811-1920) Σατιρικός ποιητής και πεζογράφος. Μαθήτευσε στα ελληνικά και ιταλικά γράμματα με δασκάλους το Νεόφυτο Βάμβα, τον Ανδρέα Κάλβο και το Βικ. Ναννούτση. Σπούδασε νομικά στο Παρίσι και στην Πίζα, από όπου έλαβε και το πτυχίο του. Επέστρεψε στα Επτάνησα για να ασκήσει τη δικηγορία. Το 1846 παντρεύτηκε την Πην. Κοργιαλένιου, που 'πήρξε το στήριγμά του στις δύσκολες μέρες της ζωής του. Το 1850 απέτυχε στην 'ποψηφιότητα του για τη Νομοθετική Συνέλευση των Επτανήσων. Η αρθρογραφία του προξένησε αντιδράσεις γι' αυτό και έφυγε στο Λονδίνο, όπου δίδαξε ελληνικά και ιταλικά. Το 1854 επανήλθε στην Κεφαλλονιά, όπου και έγραψε "Τα μυστήρια της Κεφαλλονιάς". Αφορίζεται από την εκκλησία το 1856. Η περιπετειώδης ζωή του συνεχίστηκε με τη μετοίκησή του σε Ζάκυνθο και Λονδίνο. Επιστρέφοντας στα Επτάνησα -και μετά από σύντομο εγκλεισμό στη φυλακή -αρθρογραφεί και εκδίδει βιβλία (Απόκριση στον αφορεσμό του 1856, Στιχουργήματα κ.ά.) Τα "Μυστήρια της Κεφαλλονιάς" ξεσηκώνουν φοβερό σάλο στους κόλπους της Εκκλησίας και ο Λασκαράτος καταγγέλλεται ως άθεος. Στο σατιρικό αυτό έργο ο συγγραφέας επικρίνει δηκτικά τον κλήρο και διακωμωδεί τα κοινωνικά.