Ακολουθώντας τη διδασκαλία του Τεγιάρ ντε Σαρντέν, ο Jacques Arnould προσπαθεί με το έργο του να συμφιλιώσει τη θρησκεία με την επιστήμη, ενώ αντιτίθεται στα σκοταδιστικά ρεύματα των δημιουργιστών και των οπαδών του Νοήμονος Σχεδιασμού, που αντιμάχονται τη θεωρία της εξέλιξης. Μπορούμε να συμβιβάσουμε τη θρησκευτική πίστη με την επιστημονική λογική; Η Βίβλος είναι ένα εγχειρίδιο φυσικής ιστορίας; Ο Δαρβίνος ξεκίνησε μια σταυροφορία εναντίον του Θεού; Όλα αυτά τα παμπάλαια ερωτήματα και οι θυελλώδεις αντιπαραθέσεις επανέρχονται σήμερα στο προσκήνιο της επικαιρότητας. Ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, όπου πολλές πολιτείες, ενάμιση αιώνα μετά την έκδοση του βιβλίου "Περί της καταγωγής των ειδών", απαγορεύουν τη διδασκαλία της θεωρίας του Δαρβίνου. Ακόμη και ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν πλέον παρόμοια αιτήματα εκ μέρους των λόμπι των δημιουργιστών. Σε έναν κόσμο όπου η επιστήμη έχει χάσει την ικανότητά της να εκπλήσσει, συχνά μάλιστα προκαλεί δυσπιστία, όλες οι απόψεις μοιάζουν να έχουν την ίδια αξία. Χρειάζεται η παιδαγωγική ικανότητα του Jacques Arnould, για να μας βοηθήσει να ξεδιαλύνουμε όσα υποστηρίζονται και όσα διακυβεύονται, τις θέσεις της θεολογίας και της πολιτικής. Μας βοηθά επίσης να κατανοήσουμε τη λεγόμενη θεωρία του Νοήμονος Σχεδιασμού (Intelligent Design), που για τους μεν αποτελεί έναν Δούρειο Ίππο των δημιουργιστών, και για τους δε αποτελεί συμβιβασμό με την επιστήμη· μα, προπάντων, παίρνει καθαρά θέση: όχι Θεός ή Δαρβίνος, αλλά Θεός και Δαρβίνος. Μέσα από αυτή τη νέα και διαυγή ανάγνωση της αιώνιας διαμάχης ανάμεσα στην πίστη και τη λογική, μας ανοίγει τον δρόμο για να κατανοήσουμε με καινούργιο τρόπο την εποχή μας.