Οι ψυχολόγοι της εκπαίδευσης έχουν αναπτύξει πολλές αντίθετες θεωρίες μάθησης. Κάθε θεωρία μάθησης συνεπάγεται ένα σύνολο από σχετικές διδακτικές πρακτικές. Οι τρόποι με τους οποίους ένας εκπαιδευτικός αναπτύσσει διδακτικές τεχνικές εξαρτώνται από το πώς αυτός ο εκπαιδευτικός ορίζει τη μαθησιακή διαδικασία. Επομένως, καθετί που κάνει ο δάσκαλος υπό την ιδιότητά του ως δασκάλου χρωματίζεται από την ψυχολογική του άποψη. Οι δάσκαλοι που έχουν στέρεες βάσεις στην επιστημονική ψυχολογία διαθέτουν μια επιστημονική βάση για επαγγελματικές αποφάσεις που οδηγούν σε τελεσφόρες διδακτικές μεθόδους. Στο κλασικό αυτό εγχειρίδιο, εμπλουτισμένο με νέα στοιχεία και με αναφορά στις πιο πρόσφατες εξελίξεις στην ψυχολογία της μάθησης, παρουσιάζονται συνειδητά ανταγωνιστικές θεωρίες μάθησης, έτσι ώστε όσοι σπουδάζουν για να γίνουν επαγγελματίες εκπαιδευτικοί να μπορούν να εμβαθύνουν ολοένα περισσότερο στους σκοπούς και στη φύση της διδακτικής-μαθησιακής διαδικασίας. Το βιβλίο απευθύνεται και στους εν ενεργεία εκπαιδευτικούς, καθώς και στο υπόλοιπο σχολικό προσωπικό, και προσφέρει μια περιεκτική εικόνα των σπουδαιότερων από τις επικρατούσες θεωρίες και των συναφών ζητημάτων και παρουσιάζει τις συνέπειές τους στη διδακτική διαδικασία.