Τα έργα της Λέας Ρουσοπούλου έχουν έντονη προσωπικότητα και μαγνητίζουν το βλέμμα του θεατή, όσο κι αν είναι φτιαγμένα με ελάχιστα μέσα και με λιτή, λακωνική σύνθεση. Είτε είναι τοποθετημένα σε στήλες, όπως τα περισσότερα άλλα έργα της τα τελευταία χρόνια, είτε όχι, είναι συνθέσεις που αναδύουν μια κάθετη ανοδική τάση, μια αίσθηση καλοζυγιασμένης ισορροπίας. Η πρώτη εντύπωση είναι πως πρόκειται για μια δέσμη από φωτεινές έγχρωμες τροχιές, μια δέσμη που άλλοτε φαντάζει σαν μεγεθυμένος πολύτιμος λίθος από κόσμημα, μια σύνθεση εμβληματική και επιβλητική, κι άλλοτε πάλι σαν μεγέθυνση από τον μικρόκοσμο της φυσικής, με διάφορα σωματίδια να διαγράφουν τροχιές γύρω από πυρήνες. Καμιά φορά πάλι έχει κανείς την αίσθηση ότι η καλλιτέχνης έχει καταγράψει ή μιμηθεί τις χιλιάδες ορμέμφυτες κινήσεις με τις οποίες ένα πουλί χτίζει τη φωλιά του. [...] Χάρης Καμπουρίδης