Ο Βλαντιμίρ Σεβτσένκο είχε πάρει με το μέρος του τις δίδυμες! Ήταν όμως πολύ αργά για να μετανιώσει. Ήξερε πως αν έκανε μια, απειροελάχιστη έστω, κίνηση, θα τον έσφαζαν και θα τον ευνούχιζαν... Δεν πρόλαβε να το σκεφτεί κι ακόμα λιγότερο να απορήσει γιατί άκουσε την Σβελτάνα να μουρμουρίζει στο αυτί του: - Μην φερθεί ανόητα. Δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ θέλω να δω το αίμα σου να αναβλύζει. Όπως αναβλύζει το αίμα από ένα σφαγμένο γουρούνι.