[...] Η έκθεση "Αρχαιότητα και μοντερνισμός: Κλασικές μνήμες στη σύγχρονη ελληνική τέχνη", παρουσιάζει πίνακες επίλεκτων, θα έλεγα κλασικών, σύγχρονων Ελλήνων ζωγράφων, που κοιτάζουν ταυτόχρονα μπροστά το μέλλον και πίσω το παρελθόν. Η φαινομενική απλότητα της προσέγγισης των δυο χρονικά ακραίων ορίων της έμπνευσής τους είναι ακριβώς αυτό που μας γοητεύει. Αντίστοιχα ερωτήματα θα προβληματίσουν προφανώς και τους Αυστριακούς καλλιτέχνες οι οποίοι βρίσκονται αντιμέτωποι με το πλούσιο παρελθόν της χώρας τους και το ελπιδοφόρο αλλά άγνωστο μέλλον της. Πάνω απ' όλα, ωστόσο, η έκθεση γεννά για το σύγχρονο άνθρωπο, αυτόν που έχει ζήσει την παγκοσμιοποίηση, που έχει εκτεθεί σε όλες τις αλληλοσυγκρουόμενες και αντιφατικές ροπές που διακρίνουν την εποχή μας, ένα σταθερό σημείο αναφοράς. Ένα σημείο αναφοράς που διατηρείται και ισχύει πέρα και πάνω από τις εποχές. Όπως ο Παρθενώνας μέσα στην ιδανική μορφή του μένει σταθερός, κοιτάζοντας τους αιώνες να παρέρχονται, έτσι και ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός μένει σταθερός και τηρεί τους κανόνες με τους οποίους κρίνεται το σήμερα, θυμίζοντας το θαύμα της Δημοκρατίας και ότι η μεγάλη Τέχνη απαιτεί ελεύθερους ανθρώπους. Η παρουσίαση αυτής της έκθεσης στη Βιέννη σηματοδοτεί τη δυνατότητα πολλών επιλογών. Επαφίεται στην κρίση "καλού καγαθού ανδρός" του θεατή που θα την επισκεφθεί, ποια επιλογή να προτιμήσει. Εμείς μπορούμε μόνο να προσφέρουμε τα ερωτήματα. Οι απαντήσεις είναι στην Τέχνη και στο μυαλό του καθενός από εμάς, Έλληνα, Αυστριακού, Ευρωπαίου, Πολίτη του Κόσμου. [...] Αντώνης Σ. Παπαδημητρίου, πρόεδρος του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης