Το επιστημονικό εγχείρημα της παρούσας μονογραφίας υπήρξε εξ ορισμού δύσκολο. Το να ασχοληθεί κανείς συστηματικά με τη σκέψη και το έργο ενός μείζονος ακαδημαϊκού δασκάλου της σύγχρονης ελληνικής Συνταγματικής, Πολιτειολογικής και Πολιτικής Επιστήμης, όπως είναι ο Δημήτρης Θ. Τσάτσος, είναι κάτι που ξεπερνά ενδεχομένως τις ατομικές δυνατότητες ενός ερευνητή. Ωστόσο, επιχειρήσαμε εδώ, έχοντας επίγνωση όλων των εν λόγω δυσκολιών, να θέσουμε ένα εισαγωγικό θεωρητικό πλαίσιο μελέτης και ανάλυσης της συμβολής του τα τελευταία σαράντα χρόνια στις Πολιτειακές Επιστήμες εν συνόλω, με βασικό άξονα και υπόθεση εργασίας την έννοια της ριζοσπαστικής δημοκρατίας. Η προβληματική της ριζοσπαστικής δημοκρατίας αναφέρεται στο συνταγματικό, πολιτειακό και πολιτικό εγχείρημα ανανέωσης και αναζωογόνησης της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας με στοιχεία άμεσης συμμετοχής, δίνοντας έμφαση στο ρόλο του ενημερωμένου και ενεργού πολίτη. Η ιδιαιτερότητα της προσέγγισης του Δημήτρη Θ. Τσάτσου έγκειται στο γεγονός ότι πλαισιώνει την εν λόγω θεματική με ένα ολοκληρωμένο και συμπαγές επιστημολογικά σύστημα ανάλυσης, στο οποίο αναδεικνύονται ιδιαίτερα αφενός η παθολογία των πολιτικών κομμάτων εξουσίας, με άξονα την έννοια της εσωκομματικής δημοκρατίας, αφετέρου η απίσχανση του κοινοβουλευτικού θεσμού, με επίκεντρο το φαινόμενο του αρχηγισμού και του πρωθυπουργικοκεντρισμού.