Στα "Ποικίλα ελληνικά" συγκεντρώνονται εργασίες του Στυλιανού Αλεξίου των ετών 2000-2008, πάνω σε θέματα σχετικά με την αρχαία Ελλάδα, το Βυζάντιο και τη νεοελληνική λογοτεχνία. Εξετάζονται τα ταξίδια του ομηρικού Οδυσσέα, η ναυτική τοιχογραφία της Σαντορίνης, η ποιητική του "Διγενή Ακρίτη", του "Ερωτόκριτου", του "ριζίτικου", του δημοτικού τραγουδιού και του σολωμικού έργου. Ερμηνεύονται δύσκολες σολωμικές λέξεις. Στη βιβλιοκρισία της γερμανικής μετάφρασης του Σολωμού από τον H. C. Gunther επισημαίνονται συνοπτικά όλες οι αδυναμίες της έκδοσης Πολυλά. Άλλες εργασίες αφορούν στον Καζαντζάκη, στην "Οδύσσεια" και στον "Ακρίτα" του, και σε αρνητικές γνώμες που διατυπώθηκαν γι' αυτόν (από τη Γαλάτεια, την Έλλη και τον Λευτέρη Αλεξίου, στο κείμενο "Τρεις Αλεξίου εναντίον Καζαντζάκη"). Αποκαθίσταται ως σημαντικότατος διηγηματογράφος ο Δημοσθένης Βουτυράς. Εξετάζονται τα ποιήματα και η αλληλογραφία του Σικελιανού. Άλλα θέματα είναι η προσφορά του Βυζαντίου και οι λόγοι της υποτίμησής του, τα λεγόμενα "Νεοελληνικά του Μεσαίωνα", τρεις βενετοκρητικές επιγραφές, η καταστροφή του Ρεθύμνου στα 1571, τα ιταλικά ποιήματα του Βιτσέντζου Κορνάρου, ο "Κρητικός Πόλεμος" του Τζάνε, το δήθεν "ρομαντικό απόσπασμα" (στο "Διάγραμμα ποιητικής του σολωμικού έργου"), και ορισμένα Ετυμολογικά. Δημοσιεύεται μια νέα μετάφραση της "Μορφής με το πέπλο" του Σολωμού και μικρών τμημάτων της ομηρικής "Οδύσσειας". Όλες οι εργασίες έχουν ενημερωθεί και βελτιωθεί. Τα δύο αρχαιογνωστικά άρθρα ("Από τον 'κόσμο' του Ομήρου", "Η ναυτική τοιχογραφία της Θήρας"), που θα ενδιαφέρουν και ξένους ερευνητές, συνοδεύονται από περιλήψεις στα αγγλικά.