Ο Καραγκιόζης, αυτός ο μέγας εκπρόσωπος της λαϊκής ψυχής, όπως τον χαρακτηρίζουν οι πολλοί, διάσημοι μελετητές του, φέρνει φέτος στο Λογοτεχνικό Ημερολόγιο τον υπέροχο χάρτινο θίασο των σκιών, των διαθέσεων και των ονείρων μας στις αναγνώσεις και στις ημερολογιακές μας στίξεις. Η μαγεία των Σπαθάρηδων, η γλύκα της τέχνης του Μόλλα, ο κελαρυστός ρυθμός όλων των περίφημων καλλιτεχνών του θεάτρου σκιών απλώνονται στις σελίδες που έγραψαν μεγάλοι Έλληνες λογοτέχνες, αλλά και οι ίδιοι οι καραγκιοζοπαίχτες. Οι φημισμένοι της γραφής κι οι ξακουστοί του μπερντέ μιλούν για όλα τα πολύτιμα κοιτάσματα του λαϊκού μας πολιτισμού, επιβεβαιώνοντας το παντοτινό μας δέσιμο με τον Καμπούρη: τον διασκεδαστή και δραματουργό της ψυχής μας, όπως αποτυπώνεται στο νόημα των στίχων του Διονύση Σαββόπουλου, ότι "κείνο που με τρώει, κείνο που με σώζει είναι που ονειρεύομαι σαν τον Καραγκιόζη".