Από το προσωπείο στο πρόσωπο, από το πρόσωπο στο βλέμμα, από το βλέμμα στην εικόνα. Αυτοί είναι οι σημαντικότεροι σταθμοί μιας εξερεύνησης που στοχεύει στην αποκάλυψη, μέσω των κειμένων και των παραστάσεων στα αγγεία, των εικόνων με τις οποίες παρουσιάζονται οι Έλληνες. Το ελληνικό πρόσωπο αποκαλύπτει: σκέψεις και συγκινήσεις εγγράφονται στην επιφάνειά του. Ό,τι ισχύει για το πρόσωπο από σάρκα ισχύει και για το τεχνητό προσωπείο με τα άκαμπτα χαρακτηριστικά. Δεν αποκρύπτει την πραγματικότητα που καλύπτει, αλλά την αντικαθιστά. Προσδίδει στον φορέα του μια νέα ατομικότητα, που καταργεί την αρχική.