Όλοι αναγνωρίζουν το δικαίωμα της επανάστασης, το δικαίωμα άρνησης υπακοής και προβολής αντίστασης στην κυβέρνηση, όταν η τυραννία της ή η ανικανότητά της είναι βαριά και δυσβάσταχτη. Παρότι η "Πολιτική ανυπακοή" πέρασε απαρατήρητη στην εποχή της, φαίνεται να διαλέγεται εκτενώς με τον Τολστόι, ασκώντας σημαντικότατη επιρροή κατά τον 20ό αιώνα στον αγώνα του Γκάντι για την ανεξαρτησία της Ινδίας, στο κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα των Νέγρων και στον Μ. Λ. Κινγκ.