Κάθε αναφορά στον Άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο ενθουσιάζει στο έπακρο, και συνάμα πληγώνει κατάστηθα το χριστιανό! Ενθουσιάζει ως αναστροφή με Αγία ηγετική εκκλησιαστική μορφή κορυφαίας χριστιανικής ολοκλήρωσης και πληρότητας ζωής. Άφθαστος στην άνω αναφορά, υπέρ ασκητικός στην προσωπική του ζωή, ασυναγώνιστα δυναμικός στην κοινωνική παρρησία, θυσιαστικά σταυρικός στην προσφορά αγάπης στο δοκιμαζόμενο άνθρωπο, αδελφό του Χριστού. Πληγώνει κατάστηθα, η άδικη καθαίρεση και θανατερή εξορία, και τα λίαν δυσάρεστα παρεπόμενα, που του επιδίκασε επισκοπική προσυναγωγή - "συνόδου της παρανόμως συγκροτηθήσεις", Φώτιος - τραγικών ενεργούμενων μικρονόων βουλών εξουσίας πολιτικής, έστω κι αν δια χειρός Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού η Εκκλησία επιζητεί κάποιο άλλοθι γι' αυτούς! Η Αγάπη του Θεού ευλόγησε να διασωθούν, μαζί με τις δεκαεπτά προς Διακόνισσα Ολυμπιάδα, διακόσιες σαράντα τόσες επιστολές του από αυτή την τραγική περίοδο. Σ' αυτές κοινωνεί κανείς ατμόσφαιρα μεγάλου Αγίου, ανηφορίζει μαζί του στο Γολγοθά της αιχμαλωσίας του, και μένει έκθαμβος καθορώνττας τον να πίνει το "ποτήριον τούτο" σε ευθεία μαρτυρίου και μαρτυρίας Ιησού Χριστού, ανταποκρινόμενος στο σήμα του "πρώτου μετά τον Ένα" αγαπημένου του Αποστόλου Παύλου, "ο λόγος του Θεού ου δέδεται". [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)