Στο βιβλίο της Μαρίας Καραβία "Ο στοχαστής του Μαρουσίου" καταγράφονται σκέψεις, εκμυστηρεύσεις και συνομιλίες με τον ζωγράφο Γιάννη Τσαρούχη για την τέχνη, το θέατρο, τα αστικά σαλόνια της Αθήνας και του Πειραιά, τα γράμματα της Εκκλησίας, αλλά και τους παλαιούς "ναούς" του ρεμπέτικου στην οδό Δώρου στην Ομόνοια, όπου γνώρισε "ιερά τέρατα" του λαϊκού τραγουδιού όπως τη Ρόζα Εσκενάζι και τον Τσιτσάνη. Προσωπική προσέγγιση ενός μεγάλου καλλιτέχνη, ευλαβική αναφορά για τα 100 χρόνια από τη γέννησή του, ανακαλεί τον Τσαρούχη τις μεταμεσονύκτιες ώρες στα παρισινά καφενεία την εποχή της δικτατορίας, παρακολουθεί τους στοχασμούς του μπροστά στους μεγάλους δασκάλους στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου και σε μοναχικές ώρες κάτω από τα πεύκα του κήπου του στο Μαρούσι, ζωντανεύει τις αντιδράσεις του για την καταστροφή του περιβάλλοντος, την εξαφάνιση των νεοκλασσικών σπιτιών της Αθήνας και τα ειρωνικά του σχόλια για τα κακώς κείμενα της σύγχρονης ελληνικής ζωής. Το βιβλίο εικονογραφείται με 65 σπάνιες φωτογραφίες του ζωγράφου που αρχίζουν από τα παιδικά του χρόνια, τις θρυλικές μεταμφιέσεις του στην Κατοχή που είχαν θαυμάσει η Κοτοπούλη και η Παπαδάκη σε παραστάσεις που δίνονταν για την ενίσχυση του ΕΑΜ, ως τα τελευταία χρόνια της ζωής του που, ντυμένος στα άσπρα γινόταν με τη φωτογένεια και το πνεύμα του, στόχος των φωτογράφων όπου κι αν εμφανιζόταν.