[...] Η Καστοριά, ανάμεσα στις δεκάδες ελληνικές πόλεις όπου προπολεμικά ζούσαν ανθηρές και καλά συγκροτημένες ελληνοεβραϊκές κοινότητες, έχει το αρνητικό προνόμιο της απουσίας, σε αντίθεση με άλλες πόλεις, όπου διασώθηκαν κάποια από τα εβραϊκά μνημεία του χθες. Στην Καστοριά, δυστυχώς, ενώ κουβαλά π΄λισω της υπερχιλιόχρονη εβραϊκή παρουσία με λαμπρή ιστορία, δεν απέμεινε τίποτε σχεδόν να θυμίζει το παρελθόν αυτό. Και το χειρότερο είναι ότι η απουσία πέρασε και στη συλλογική μνήμη. Οι Καστοριανοί Εβραίοι είναι άγνωστοι στους νεώτερους συμπολίτες τους... Η διαπίστωση αυτή απετέλεσε και αποτελεί για μένα μια πρόκληση. Μια τέτοια μεγάλη ιστορία δεν έπρεπε να αφεθεί στη λήθη. Οι Καστριανοί Εβραίοι δεν πρέπει να ξεχαστούν. Είναι το ελάχιστο που μπορούσε να γίνει απέναντι στην ιερή μνήμη όλων εκείνων των αθώων συνανθρώπων και συμπολιτών μας, που έγιναν στάχτη στην Πολωνία. [...] (από το προλογικό κείμενο του συγγραφέα)