Η επαναστατική περίοδος 1823-1824, που καλύπτεται από αυτό τον τόμο, δεν ξεχωρίζει για τα σπουδαία πολεμικά συμβάντα. Έχει όμως δραματική πυκνότητα σε πολυσήμαντα πολιτικά γεγονότα. Αυτά τα γεγονότα - η εσωτερική κρίση και οι εξωτερικές σχέσεις - θα κρίνουν το μέλλον του Αγώνα και τη μοίρα του Ελληνισμού. Είναι η περίοδος που εγκαινιάζονται οι ξένες επεμβάσεις. Εχθρικές απέναντι στην Ελληνική Επανάσταση οι ευρωπαϊκές Δυνάμεις. Όλες, ωστόσο, επιδιώκουν προσβάσεις στην Ελλάδα με παρασκηνιακές επαφές και μυστικές διαπραγματεύσεις. Ακόμα και ο εγκέφαλος του ευρωπαϊκού δεσποτισμού, ο ελληνομάχος και ελληνοκτόνος Μέττερνιχ, στέλνει κρυφόν σντιπρόσωπο του στην Ελλάδα. [...] Μερικοί από τους εθελοντές του 1823-1824 επισημαίνουν με σπάνια οξυδέρκεια την αντοχή, την καρτερία και την αταλάντευτη απόφαση των Ελλήνων για αγώνα ως τα έσχατα. Και προβλέπουν, χρόνια πριν, ότι "η παρέμβαση των Δυνάμεων θα γίνει μόνο όταν διαπιστωθεί ότι δεν υπάρχει προοπτική υποταγής των Επαναστατών στον χθεσινό δυνάστη τους, όταν αποδείχθει ότι εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπινες υπάρξεις έχυσαν το αίμα τους μπροστά στα μάτια της Ευρώπης, και όταν επιβεβαιωθεί ότι ο σουλτάνος δεν είναι σε θέση να αποκαταστήσει την τάξη στην επικράτειά του". [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)