Τακτοποιώντας τα χαρτιά μου -μέσα στην αταξία και στο χάος που χαρακτηρίζει το γραφείο μου- βρήκα τις σημειώσεις μου, την εποχή που μελετούσα τον Ε. Α. Πο στη βιβλιοθήκη της Αγίας Ζενεβιέβης, στο Παρίσι. Σαράντα χρόνια πέρασαν από τότε σαν ένα κλικ των δακτύλων. Σκέφτηκα να τις αξιοποιήσω σε μια βιογραφία του τραγικότατου αμερικανού συγγραφέα που επικρίθηκε και κατασυκοφαντήθηκε όσο κανείς άλλος στην ιστορία της παγκόσμιας γραμματολογίας. Ο Πο έπεσε θύμα όχι μόνο των πουριτανών της εποχής του αλλά και διαφόρων Ηρακλέων του καθωσπρεπισμού, ηθικολόγων και φροϋδιστών αργότερα. Δεν εξάντλησα την απέραντη ποϊκή βιβλιογραφία. Ο Ε. Α. Πο μπορεί να μη διαβάζεται στις μέρες μας αλλά για κανέναν άλλον συγγραφέα δεν γράφτηκαν τόσα δοκίμια, τόσες βιογραφίες, δεν γυρίστηκαν τόσα κινηματογραφικά έργα. Το ενδιαφέρον του κοινού παραμένει σταθερό για το έργο και τη ζωή του. Η ευεργετική του επίδραση σε πολλούς δημιουργούς φτάνει ως τις μέρες μας. [...] (από το προλογικό κείμενο του συγγραφέα)