Στην αρχή της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα, τα ουράνια σώµατα, που συµβολίζουν τους προάγγελους του ανθρώπινου πεπρωµένου, σχηµατίζουν µεταξύ τους αντιθέσεις από τα ισηµεριακά και τα ηλιοστασιακά σηµεία του ζωδιακού κύκλου που έχουν καταλάβει. Λες και υπακούν σε κάποια µυητική όρχηση, σε ένα τελετουργικό κάλεσµα. Αν και βρισκόµαστε σε κοµβικό σηµείο του χρόνου, ο κόσµος δεν πρόκειται να καταστραφεί. Όταν όµως λήξει η παρούσα παγκόσµια κρίση, που έχει πολλαπλές πολιτικές, οικονοµικές και κοινωνιολογικές συνιστώσες, τίποτα πια δε θα είναι το ίδιο.