Τα μήλα των εσπερίδων Τα δοκίμια αυτής της συλλογής αποτελούν Τομές στη συνείδηση της εποχής μας. Τα θέματα έχουν επίκεντρο τη μέριμνα για πνευματικές προοπτικές, που η διάνοιξή τους επιφέρει οδύνη στον άνθρωπο. Στο άνυσμα του τραγικού χρόνου, το κρίσιμο ερώτημα του Ρίλκε "Πότε, λοιπόν, υπάρχω;", παραμένει πάντοτε επίκαιρο και μπορεί να μετασχηματισθεί ως εξής: "Πως να ζήσω αυθεντικά την ύπαρξή μου; Τι να κάμω για να φανώ άξιος αυτής της έκτακτης και μοναδικής παρουσίας μου στον κόσμο τούτο; Πως να είμαι στη ζωή μου πιο αληθινός;". Περί του τραγικού Ο άνθρωπος έρχεται στον κόσμο κομίζοντας μνήμη παραδείσου, ενώ το πέρασμα στην πραγματικότητα βιώνεται ως καταστροφή, που συνάπτεται με την πτώση του από την ουσία στην "ύπαρξη", δηλαδή από τη "δυνατότητα" στην "πραγματικότητα". Στα δοκίμια της ενότητας αυτής, που προλογίζονται από τον Αλέξη Μινωτή, το τραγικό, ως τρόπος υπάρξεως, αναζητείται στον μύθο, στην τέχνη, στην ιστορία. Κυρίως όμως στην αρχαία τραγωδία. Γράφει ο Χρήστος Μαλεβίτσης: "Στην τραγωδία δεν κρίνεται το αποτέλεσμα, που θα είναι οπωσδήποτε η καταστροφή. Κρίνεται η ποιότητα της στάσεως του τραγικού ανθρώπου. Η οποία δεν ενδιαφέρει αν είναι μάταιη ή όχι".