Συγκρίνοντας κανείς τη συμπεριφορά του ανθρώπου με τις ιδιότητες ή τη συμπεριφορά φυτών και ζώων διαπιστώνει καταπληκτικές ομοιότητες! Προφανώς δεν είναι τυχαίες οι τόσο συχνές αναφορές των μύθων του Αισώπου στα ζώα! Βέβαια, οι ομοιότητες των ανθρώπινων κοινωνιών με τις κοινωνίες των φυτών και των ζώων ως προς τις αρνητικές τους ιδιότητες θα περίμενε κανείς να γίνονται όλο και λιγότερες με την ποιοτική αναβάθμιση και την πρόοδο των ανθρώπινων κοινωνιών. Σε χώρους μάλιστα κατά τεκμήριο πνευματικούς, όπως είναι (ή θα έπρεπε να είναι) το πανεπιστήμιο, θα περίμενε κανείς μία ταύτιση με τις άλλες κοινωνίες των έμβιων όντων ως προς τις αρνητικές. Η πραγματικότητα, δυστυχώς, δεν ανταποκρίνεται στην προσδοκία αυτή. Μάλιστα, θετικές ιδιότητες, όπως είναι η οργάνωση, η μεθοδικότητα, η προνοητικότητα, η εργατικότητα, η συνεργασία, η αλληλεγγύη..., ιδιότητες που χαρακτηρίζουν μέλη της πανίδας, όλο και περισσότερο ξεθωριάζουν, δυστυχώς, στην πανεπιστημιακή κοινότητα. [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)