"Σ΄όλον τον δρόμο δεν περβατούσε ο Κουτσογιάννης, αλλά πετούσε. Μεγάλη χάρη τον είχε πιάσει, που βγήκε έξω από τα σύνορα του χωριού του, κι έμελλε να ιδεί τα Γιάννινα, την περίφημη πολιτεία, κι αυτό το 'δινε φτερά, τα Γιάννινα που του ήταν χρυσό όνειρο. Ήκουε από τα μικρά του χρόνια ότι είναι πολιτεία κι όχι χωριό, ότι είχε απ' όλα τα πράγματα του κόσμου, αλλά δεν μπορούσε να το χωρέσει ο νους τι λογιών ήταν η πολιτεία." (από το διήγημα "Ο Κουτσογιάννης στα Γιάννινα" Τα "Διηγήματα της Στάνης" (1898), το πρώτο βιβλίο του Χρήστου Χρηστοβασίλη, είναι το δημοφιλέστερο του· χάρη σε αυτό, όχι μόνο έγινε ευρέως γνωστός στους Έλληνες -εισάγοντας στη νεοελληνική λογοτεχνία ένα καινούργιο λογοτεχνικό είδος: τη "βουκολική πεζογραφία"- αλλά και μεταφράστηκε σε άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες. Οι ιστορίες του, γραμμένες στη δημοτική, αξιοποιούν την ηπειρωτική ιδιόλεκτο και προσφέρουν πλούσια και απολαυστικά ιστορικά και λαογραφικά δεδομένα. Ο συγγραφέας, με επινοητική φαντασία, για το κάθε διήγημα του επιλέγει ένα γεγονός θαυμαστό, κωμικό ή εξαιρετικό και, γύρω από αυτό, στήνει με αφηγηματική μαστοριά την πλοκή της υπόθεσης.