Η δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ Γρ. Λαμπράκη στη Θεσσαλονίκη, στις 22 Μαΐου 1963, από το παρακράτος της Δεξιάς, ήταν η θρυαλλίδα για μια τετραετία δραματικών εξελίξεων. Η φυγή του Κ. Καραμανλή στο Παρίσι μετά τη σύγκρουση του με το Θρόνο και τη μνημειώδη φράση του "ποιοι κυβερνούν, αυτοί ή εγώ", έβαζε τέλος στην παντοδυναμία του και άνοιγε το δρόμο στην Ένωση Κέντρου και τον Γ. Παπανδρέου. Όμως οι εσωτερικές έριδες της Ένωσης Κέντρου και η εμπλοκή του νεαρού βασιλιά Κωνσταντίνου στην πολιτική, οδήγησαν στα Ιουλιανά του 1965 και η χώρα είχε πλέον μπει στη δίνη της πολιτικής και πολιτειακής κρίσης. Η κυβέρνηση των Αποστατών, πρωθυπουργοί μιας χρήσεως, πρωταγωνιστούσαν σε ένα ρέκβιεμ, το τέλος του οποίου μόνο ελάχιστοι ήξεραν. Και στην ταραγμένη αυτή περίοδο δύο ονόματα θα έπαιζαν σημαντικό ρόλο, εκείνα των Α. Παπανδρέου και Κ. Μητσοτάκη. Η υπόθεση "ΑΣΠΙΔΑ", η σύγκρουση Γ. Παπανδρέου-Μακάριου, και η ρήξη των σχέσεων του πρωθυπουργού με το παλάτι οδηγούσαν σχεδόν με βεβαιότητα στη λύση που όλοι ξόρκιζαν: εκείνη της παρέμβασης του στρατού.