Ο Σπύρος Παπαλουκάς κατέχει εξέχουσα θέση ανάμεσα στους μεγάλους Έλληνες ζωγράφους του περασμένου αιώνα. Παράλληλα με τις ζωγραφικές του δημιουργίες αγιογράφησε πολλές εκκλησίες, μεταξύ άλλων και την περίφημη Μητρόπολη της Άμφισσας (1927-1932). Ακόμα και σήμερα προκαλούν εντύπωση οι ενότητες της δουλειάς του από το Άγιον Όρος (1923-1935), τα ψηφιδωτά του Οσίου Λουκά, τα οποία μελέτησε και αντέγραψε το 1925, η εικονογράφηση του ναού της Σχολής Νομικού και η διακόσμηση της Μονής Μεγάλου Σπηλαίου (1937-1939). Η έκθεση επικεντρώνεται στην αγιογραφική του δράση μέσα από 100 και πλέον σχέδια, ελαιογραφίες και μακέτες που ανήκουν στη συλλογή του Ιδρύματος Β. & Μ. Θεοχαράκη, μετά από δωρεά της κόρης του αείμνηστου ζωγράφου, Μίνας Παπαλουκά. Τα πολύτιμα αυτά έργα παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό, αποκαλύπτοντας στην πιο αντιπροσωπευτική του μορφή το έργο του μεγάλου ανανεωτή της βυζαντινής παράδοσης.