Ο Τζόε ήταν μόλις πέντε ετών όταν έχασε προσωρινά τη φωνή του, αλλά και την ελπίδα του για ένα καλύτερο μέλλον. Έζησε τρία σκληρά χρόνια απομόνωσης, ασιτίας, ξυλοδαρμών και βιασμών στο βρομερό υπόγειο της μητέρας του. Τα επόμενα τέσσερα χρόνια τον εξανάγκαζαν να συμμετέχει σε ταινίες παιδικής πορνογραφίας. Στα δεκαέξι του βρήκε το θάρρος να ξεφύγει απ' αυτόν το φαύλο κύκλο της ψυχολογικής και σεξουαλικής κακοποίησης, κάνοντας μια νέα αρχή. Χρόνια αργότερα, σπάει τη σιωπή του για να αφηγηθεί την προσωπική ιστορία του, δίνοντας ένα μήνυμα αισιοδοξίας σε όλα τα παιδιά που υπομένουν και σωπαίνουν...