Η Βιέρα Γκραν, η εκπληκτικής ομορφιάς τραγουδίστρια στο γκέτο της Βαρσοβίας στα χρόνια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, είναι το "κρυμμένο" πρόσωπο στην ιστορία του Βλαντίσλαφ Σπίλμαν, του περίφημου πιανίστα που η ζωή του έγινε έργο από τον Roman Polanski. Ο Σπίλμαν έπαιζε πιάνο σ’ ένα καφέ στο κέντρο του εβραϊκού γκέτο, όπου η Βιέρα Γκραν τραγουδούσε από τον Απρίλιο του 1941 έως την άνοιξη του 1942. Το 1942 η Βιέρα Γκραν κατόρθωσε να διαφύγει από το γκέτο, αφήνοντας πίσω τους δικούς της ανθρώπους. Ο Σπίλμαν έγινε ήρωας κινηματογραφικής ταινίας και θαυμάστηκε για το θάρρος, την αγωνιστικότητα και τον ηρωισμό του. Εκείνη κατηγορήθηκε μετά τον πόλεμο ότι συνεργάστηκε με τους ναζί και ότι υπήρξε διπλή πράκτορας. Στο τέλος της ζωής της, θαμμένη ζωντανή στην κατοικία της στο Παρίσι, η Βιέρα Γκραν παρακολουθούσε την απονομή του Όσκαρ στο έργο του Πολάνσκι και τον μεταθανάτιο θρίαμβο του Σπίλμαν, του μεγαλύτερου εχθρού της και "τεχνίτη" της δυστυχίας της, όπως τον αποκαλούσε. Μετά τον πόλεμο, ο Σπίλμαν έγινε διευθυντής του πολωνικού ραδιοφώνου και την πολέμησε ανηλεώς, αρνούμενος κάθε συνεργασία μαζί της, ενώ η Βιέρα Γκραν λύγισε από τις κατηγορίες. Οι δίκες του 1945 και του 1947 σχεδόν την απάλλαξαν λόγω αμφιβολιών, αλλά δεν τη δικαίωσαν. Η Βιέρα Γκραν αυτοεξορίστηκε, γύρισε όλον τον κόσμο ως άλλος περιπλανώμενος Ιουδαίος, τραγούδησε στα καμπαρέ του Καράκας και του Τελ Αβίβ, αλλά και στο Κάρνεγκι Χολ της Νέας Υόρκης, και κατέληξε ολομόναχη σε ένα μικρό διαμέρισμα του Παρισιού, βασίλισσα ενός βασιλείου σκιών και μυστικών από τον καιρό του πολέμου. Πέθανε στις 19 Νοεμβρίου του 2007.